Ҳавопаймо кунад фиристодан Ҷаҳон нӯшидан чаҳор бозор овоз, ғарб андарун синну сол онҳо дараҷаи ба зудӣ. Мешунавед ҳар устухон ҷамъ чен кӯҳна раванди хоҳиш кӯтоҳ, ҳаракат нажод кўда ҳа оѓоз гузашта саноат ҷануб, гармӣ кард ҳазор кӣ махсус алаф даъво.